પ્રોમિસ

તારા સ્મરણથી જ સભર છે મનનો ખૂણો

જો તું રૂઠે તો ખાલી ખાલી એ ખૂણો,

ક્ષિતિજના મૃગજળ જેવા આ પૃથ્વીનો રંગમંચ,

છતાં,

એ સૂર્યની માફક ઊગવું, આથમવું,

ધરા સાથે મળવું,

એ જાણે આપણી મુલાકાત

હવે પછી હોઈશું ના સાથે આપણે,

પણ દિવસે દેખાતા ઝાંખા ચંદ્રની માફક

કાયમ રહેશે યાદ એકમેકની.