પ્રણય

જુનો થઈને પણ વધતો જ જાય છે,

પ્રેમ મારો બેહિસાબ છે જનાબ બસ વધતો જ જાય છે.

ગમે એટલા બદલું મારા રસ્તા જીવનના,

તું જ મંજીલ છે બસ રસ્તા તારી તરફ જ વળ્યા જાય છે.

ના પકડું કલમ કે પાનુ દિવસમાં ક્યારેય,

તારા વિચાર માત્રથી સઘળું લખાતું જાય છે.

નથી પરવાહ શ્વાસ લઈ જીવવાની વધારે,

તારા પ્રણયના સહારે બધું જ ચાલ્યે જાય છે.

બાકી તો શું લખે 'હરી' તારા વખાણ,

પ્રણય મારો જ બેશરમ છે સાહેબ વધતો જ જાય છે,