પાનખર...દિલીપ ઘાસવાળા

પાનખરમાં પર્ણો કેવા ડોલતા હતાં ?

કે વસંતી વાયરાને કેવા તોલતા હતાં.

ભીતરે હરિયાળી જાણે લીલીછમ હતી,

કોઈ કોકિલ કંઠથી ખુદ બોલતા હતાં. 

કેસરી વલ્કલ વસંતી પહેર્યા હતા,

આ કણેકણમાં જગતમાં આંદોલતા હતા,

આવરણમાં ભક્તિ રસ મહેકતો હતો,

જઇને મંદિરમાં મેં કેવા ચડતાં હતા?

ખેતરોની ક્યારીમાં રૂપ ઉઘડતા હતાં,

સાંજ કેસરયાળુ કેસર ઘોળતા હતાં,

પાનખર વેદનાની મૂંગી ચીસ ;

લક્કડખોદો ડાળી છોલતા હતા.

એકડો ઘૂંટતા હતા પ્રણયના જ્યાં વસંતમાં,

દ્વાર કેવા "દિલીપ" ક્ષણના ખોલતાં હતાં ?