નયનો દા કસૂર

શરારતી એ બહેનો

ઉછળતી, કૂદતી 

રહસ્ય ભારોભાર,

સમજે તો સદાબહાર,

ઝૂમે નજાકતમાં

ન જાય આપ બહાર,

દુનિયા એની વિશાળ,

ઘડીમાં કરે કારોબાર,

થઈ ફના તો ન્યોછાવર,

વિફરી તો તરસાવે જીવનભર,

તડપાવતી રાતભર,

ન સમજ્યા ?

ન કળી શક્યા ?

એ છે નયનો,

પ્રેમ.. પ્રેયસી સુંદરીના.