નારી વંદના

એક મા સો શિક્ષિકાઓની ગરજને સારતી,

એ જ માતા માનવીની જાત આખી તારતી.

સિંહ બત્રીસી ગણી માતા તણા અશિષથી,

એ ભરતના વંશથી દુનિયા ઘણીએ હારતી.

લક્ષ્મીબાઈ જો બને મહિલા કદી જો આજની,

તો પછી સાચે બની એ નિર્ભયા હો ડારતી.

સ્ત્રી ગણાતી છો રસોડાની મહારાણી સદા,

એ પરાઠા રાંધતી; સાથે કરાટે જાણતી.

રાધિકા હું; હું જ ગાર્ગી, હું જ મૈત્રેયી બનું,

એ મહા મહિલાઓને વંદન સદા હું અર્પતી.

વર્તમાને હો ભલે ના હાજરી એ સહુ તણી,

એ બનીને રક્ત મારા ઉર મહીં તો ફાલતી.