મૂંઝવણ

તું પાસે હોય તો આંખ ન મેળવી શકું,

ને જો હોય દૂર હોય તો આંખથી હું વરસ્યા કરું, 

આ જોને કાના કેવી તે મનની મૂંઝવણ મેં ભાળી !

શબ્દો ના ઉચ્ચારી શકું, બસ આંખોની ભાષાથી બોલી શકું, 

ક્યાં પલકરમાં પામી લઉં બધું જ

તો ક્યાંક ખુલ્લી આંખે ભાળું હું અંધારું ! 

આ જોને કાના કેવી તે મનની મૂંઝવણ મેં ભાળી,

શબ્દોની રમત ક્યાં મને તારી સાથે આવડી ?  

બસ પ્રેમનો પર્યાય બનાવી જાણી મારી કવિતાને

યાદોના સહારે જીવવાનું કારણ પણ ક્યાં હું જાણું ?

આ જોને કાના કેવી તે મનની મૂંઝવણ મેં ભાળી,

એક અજબ ગજબની તારી ને મારી કહાની

ના આવે રાતે નીંદરું યાદોમાં તારી જાગુ સવાર થઈ જાણી, 

આ જોને કાના કેવી તે મનની મૂંઝવણ મેં ભાળી,

આમ તો ક્યારેક આછેરી ઝલક મળી જતી તારી 

પણ જોને આ વરસાદને પગલે ભીંજાય મારી લાગણી,

ના આવે તું ને વરસે ફરી મારી આ આંખડી,

આ જોને કાના કેવી તે મનની મૂંઝવણ મેં ભાળી.