મન

મનને ન કાનો ન મનને છે માત્રા,

તો'ય સાલુ ગજબ છે;

એ કેટલી કરાવે છે યાત્રા! 

ક્યારેક બેસાડે એ ફૂલની પાંખડીએ,

તો, ક્યારેક વગાડી દે કાંટા! 

ક્યારેક કૂવાનાં દેડકા જેવું

તો ક્યારેક વિદેશની યાત્રા! 

મનની તો વાત જ શી કરવી? 

રહે હમેશાં રમતું-ભમતું..

ન જો રહે એ કાબુમાં 

તો નથી કાંઇ સૂઝતું, 

મનને મનાવવા માંહ્યલો મથે

પણ; એ તો એનું ધાર્યું જ કરે! 

વિચારોના ચકડોળે એ ફેરવે-ય ખરું

પણ જો હોય કાબુમાં;

ચોક્કસપણે નાવ તારે-ય ખરું!