માનવી તકરારનો

પ્રેમ ખોટો એ કરે શણગારનો

માનવીનો પ્રેમ છે પલવારનો.

વાત વાતે પ્રેમ નામે બાજશે,

માનવી બનતો ગયો તકરાર નો.

કામ ધીમા રોજ એના હોય છે,

શોખ એ ખોટો કરે રફતાર નો.

માનવી તો કોઈનો ક્યાં થ્યો કદી,

એ બન્યો છે તો ફકત ભંગારનો.

સાવ નાની વાતમાં ફસકી પડે,

આ નથી એ માનવી લલકારનો.

વાત સુલજી જાય છે સૌ પ્રેમથી,

લોક ઝઘડો કાં કરે બેકારનો