મા

લાવી ધરતી પર મુજને મારી મા,

વિશાળ પૃથ્વી દર્શન થયા તુજ થકી,

સંબંધોના તાણાવાણા ગૂંથી આપ્યા મા,

માત-પિતા ને ભાઇ,બહેન/

સંસ્કારનું સિંચન થયું છે, તવ કર થકી,

ઝૂલી પારણિયે હસતાં, રડતાં થઈ ગયો હું મોટો,

પા પા પગલી ભરતાં-ભરતાં પહોંચી ગયો શાળાએ,

શિસ્ત અને શિક્ષણ પામ્યો એકડ-એક ઘૂંટી.

બાદબાકી ને સરવાળા પણ, શીખ્યો હોંશે-હોંશે,

હરપળ,હરઘડી મા તુજ રહેતી મમ સંગે,

કારમી મોંઘવારીમાં શિક્ષિત કર્યા અમ સૌને,

ઊંમરલાયક અમે થયા તો પરણાવ્યા હોંશે-હોંશે.

સમાજમાં અમે સૌ મા, ઓળખાતા તવ નામે,

વ્યાજનું વ્યાજ સૌને વહાલું કહેવત સાચી પાડી,

અમ સંતાનોની લીધી જવાબદારી ફિકર અમારી પૂરી,

ખાટું,ખારું,તીખું,તૂરુ ક્યારે આપવું સૌ શીખવ્યું.

માની નજરે સૌ સંતાનો ઊંમરભર લાગે નાના,

પ્રેમ અવિરત એવો ને એવો વહેવડાવે મમ મા,

મા મા કરતા અમે હરખાતા હરઘડી તવ શરણે,

સુખ-દુ:ખ સૌ સરખા ગણવું,શિખ્યા અમે તવ પાસે.

અમ વચ્ચે તું રહી નથી હવે મા, છતાં સૌને ભાસે,

અંતરિક્ષમાં પણ કરતી ચિંતા એવું અમને લાગે,

આશિષ તારા સદા વરસતા સુખી અમે છીએ તેથી,

હરપળ, હરઘડી સાંભળતી મા મારી મુજને,