લાગણીના મૂળાક્ષરો
લાગણીના મૂળાક્ષરો
લાગણીના મૂળાક્ષરો
સંવેદનાઓની બારાખડી,
દ્રશ્ય કે શ્રાવ્યથી પર,
મૌનની છે મોજ ફાંકડી.
ક્યારેક સમજણ,
ક્યારેક અવાક હોવાની ઘડી,
ક્યારેક મોં ખુલે જ નહીં,
મૌનની છે મોજ ફાંકડી.
સ્મરણો, કલ્પનાઓ,
વિચારોના ઘોડાપુરની ગાંઠડી,
અબોલા કે અકળામણ,
મૌનની મોજ છે ફાંકડી.
બધું જ કહેવાય જાય,
ભલે ન હોય અવાજની લાકડી,
કહેવું ચૂકી જવાય,
મૌનની મોજ છે ફાંકડી.
સમજાય જાય તો ઠીક,
નહીં તો જીંદગી આખી પડે સાંકડી,
સમય સંગ અર્થ બદલે,
મૌનની મોજ છે ફાંકડી.