સમજી-વિચારીને

સમયની ચાલને સમજી-વિચારીને ઉથાપીને;

હંમેશાં હાથ આવ્યું દૂર લાગે એ ઉપાસીને!

પછી તો લાગતું કે દર્દ મારું ખૂબ ઓછું છે -

ગળે શબ્દોના એકેએક ઘાવોને લગાવીને!

ગઝલનું પોત પ્રગટે માત્ર ને બસ માત્ર પોતીકું -

પીડાના અર્થ; સંવેદન અને ભાષાને પામીને!

કવિનો શબ્દ પ્રગટે ત્યારે ઝળહળ થાય છે સઘળું -

કપાળે મંત્રજાપો ને ઋચા સઘળું ઉગાડીને!

પુરાતન કાળથી શબ્દો ય ચાહે છે નવાં રૂપો -

નવી રીતો; નવા સંબંધ ને સંદર્ભ તાગીને!