ખોબો મારો નાનો હતો

પાણી હતું હાથમાં

ગમે એટલું સાચવું

હાથ ખાલી થવાનો જ હતો,

દરિયાનું પાણી હતું ખારું

સાચવ્યું ઘણું

પણ અંતે તો એ

પોતાની નદી સાથે જ ભળી

મોજા ઉછાળવાનો હતો,

ઘુઘવતો સાગર હતો

ઘણો ખારો પાણી ખોબામાં ભર્યું હતું,

પણ એની નદી પાસે તો

આખરે એણે જવાનું જ હતું,

એણે પોતાની અંદર રહેલ

નદીમાંજ સમાઈને રહેવાનું હતું,

અમે તો કચરો હતા

થોડો સમય મોજા જોડે અમને ઉછળી

આખરે તો બહાર ફેંકવાનું જ હતું,

દરિયો ઘણો સાચવ્યો

પણ આખરે તો છૂટી જવાનો જ હતો

ખોબો મારો નાનો હતો

અને દરિયો એની નદીને મળવા બેકાબૂ હતો.