કાશ ફરી બાળક બનવા મળે
કાશ ફરી બાળક બનવા મળે
એ બચપણનો કેવો સોનેરી સમય હતો !
એ સમંદરની રેતીમાં ઘર બનાવી,
ચાંદ સિતારાથી સજાવવાની કેવી તમન્ના હતી !
કલ્પનાઓની પાંખો વડે ઊડવાની કેવી મજા હતી !
પતંગિયાની પાંખો પર સવાર થઈ,
એ પરીઓના દેશની કાલ્પનિક સફર પણ કેવી સુહાની હતી !
આ બચપણની મસ્તી કેવી નિરાલી હતી !
કાગળની હોડીમાં સવાર થઈ આ પૂરી કાયેનાતની કાલ્પનિક સફર પણ કેવી મજાની હતી !
ખળ ખળ વહેતા ઝરણાં અને, આ દુલ્હનની જેમ ધીમી ચાલતી નદીઓમાં ભૂસકા મારવાની કેવી મજા હતી !
આ કુદરતને ખોળે જિંદગી જીવવાની કેવી મજા હતી !
આંબા ડાળે ગાતી આ કોયલની દોસ્તી કેટલી મજાની હતી !
આ ગિલ્લી દંડા, પકડ દાવ,
સંતાકૂકડી અને ખોખોની રમત કેવી નિરાળી હતી !
એક સાયકલમાં પાંચના વારા,
પણ તેમાંય કેવી શાહી સવારીનો આનંદ મળતો !
આ સવારી કેવી મજાની હતી !
આ વડલાની ડાળે હિચકવાની ને નદી એ વીરડો ગાળવાની,
કેવી અનોખી મજા હતી !
મળી જાય આંબે ક્યારેક પાકી કેરી,
તો જાણે લાગતું કુબેરનો ખજાનો મળ્યો,
આ કેરી ખાવાની મજા પણ કેવી અનોખી હતી !
શું એ દિવસો હતા !
શું એ જિંદગી હતી !
નહોતું કઈ તોય ખુશીઓ અપાર હતી.
આજે છે અપાર પણ ખુશીઓ નથી.
એ સોનેરી સમય નથી, એ સોનેરી પળો નથી.
બસ છે ફક્ત યાદો.
શું એ સોનેરી સમય હતો !
કાશ ! કોઈક એવી બેંક હોય, જ્યાં આ સમયને ડિપોઝિટ કરી, જ્યારે મન થાય ત્યારે પાછો આ સમય માગી શકાય !
તો શાયદ હું બચપણનો સમય ડિપોઝિટ કરવી લેત !
શાયદ શાયદ આ સોનેરી દિવસ,
આ સોનેરી સમય પાછો મળે !
શાયદ શાયદ પાછો મળી જાય,
ચાલ ને ફરી પાછા રમીએ,
ફરી બચપણમાં જઈએ,
ચાલ ફરી બાળક બની જઈએ.