કાં કરે છે વાર માવા

છું વિયોગી શામળાની, શાન ભૂલી હું ફરું,

આવને માધવ હવે તું ! ધ્યાન છોડી હું ફરું,

વેદના અંતર તણી, જાતી રડાવી વાલમા !

ચેન ખરતું જાય ઉરથી, તાન તોડી હું ફરું,

થાય જો ઝાંખી તમારી તો હસે અંતર ઘણું,

કાં કરો છો વાર માવા ? માન મેલી હું ફરું,

પાંપણેથી પૂર વ્હે ને દૃશ્ય થાતું ધૂંધળું,

બંસરીના સૂર છેડો, ગાન ગાતી હું ફરું,

સૃષ્ટિનું સૌંદર્ય કૂડું દીસતું, દર્શન વગર !

કર કૃપાને દે મિલનનાં દાન, પોંખી હું ફરું.