હતી એક નાનકડી પરી

જવું હતું એને પણ પરીઓના દેશમાં,

ઊડવું હતું એને પણ પાંખો વડે આકાશમાં,

એ તો હતી સાવ એક નાનકડી પરી,

ઉલ્લાસ ઉમંગોથી હતી એ ભરી ભરી,

પોતાની જિદ પૂરી કરાવવા એ રોતી,

નાની નાની આંખો વડે સપનાં એ જોતી,

ભોળી અને અણસમજુ હતી ઘણી,

દુનિયાના સ્વાર્થી લોકોથી હતી એ અજાણી,

ચોકલેટ અને મીઠાઈ હતી એને ખૂબ પ્યારી,

ચોકલેટ મીઠાઈ આપનાર પર જતી એ વારી,

પુરુષને કાકા મામા કહી એ સંબોધતી,

એની આંખોમાં ભરી વાસના ક્યાં એ જાણતી,

એક માસૂમ કળી હતી ભોળી પરી,

હતી ઉલ્લાસ અને ઉમંગો ભરી ભરી,

ચોકલેટની લાલચમાં એતો ચાલી,

ક્યાં ખબર હતી મામાના રૂપમાં હતો મવાલી,

એ તો નરાધમ પાશવી શિકારી ભોળવી ગયો,

નાનકડી પરીનું જીવન એ છીનવી ગયો,

હવસ પોતાની સંતોષવા મેદાને ચડ્યો,

નાનકડી પરીની પાછળ એ પડ્યો,

પરીની ઈચ્છાઓ રહી ગઈ અધૂરી,

શું થશે રોજ આમ જ કહાની પૂરી ?