હા મારી જ આ કવિતા હતી
હા મારી જ આ કવિતા હતી
વરસાદે
એને એવી ભીંજવી,
જાણે
એ જ ચોમાસું બની ગઈ,
ગોરી ત્વચા એ પાણીનું અપમાન કર્યું હોય,
લાવણ્ય માં લપાઈ ગઈ વીજળી,
અંગે અંગમાંથી અગન વરસતી હોય એમ,
એના
વરસાદમાં પલળેલા હોઠથી
જાણે વિયોગની અગન વરસતી હતી..
આખું ચોમાસું એની પ્રતિક્ષારત આંખો માં હતું..
અને એ ઘર પાસે પહોંચી
ત્યારે એને હાશ થઈ..
એ
મારી,
હા મારી જ
આ
કવિતા હતી.