ગઝલ
ગઝલ
જીતવાની હતી બાજી હારી ગયો,
આખરે આ સમય લાત મારી ગયો.
એક વાતે હું ફાવી ગયો છું ખરો!
શત્રુનું કાળજું ખાસ ઠારી ગયો.
એ અલગ નીકળ્યાં લોક અંગત હતાં,
જેમની પાસ વિશ્વાસુ ધારી ગયો.
તું બન્યો છે પતનનું જ કારણ સદા,
શોધું છું ડૂબતાને જે તારી ગયો.
ન્યાય અન્યાયના ખેલ તારા ગજબ,
તું રમે જે રમત પર હું વારી ગયો.