ગઝલ

જીંદગી મુજને મળી હદ બા'ર ની,

ને વ્યથાઓનાં ભરેલાં ભારની,

ઘાવ દેનારાં ધરો ધીરજ હવે,

ધાર બુઠ્ઠી થૈ હવે તલવારની,

જ્યારે હું એકાંતની વાતો કરું,

વાત તે ત્યારે કરે અખબારની,

એનાં માટે કામ સૌ છોડયા છે મેં,

જેમને ફુરસદ નથી પળવારની,

ફક્ત ધનથી નામના મળતી નથી,

હસ્તગત પણ રીત હો સત્કારની,

એ રીતે જીવ્યો મહેબૂબ ડર મહીં,

મૌતમાં પણ બીક લાગે મારની.