એને, જેને, તેને

ભર ભાંખળે;

પ્રથમ, યાદ આવે;

જાણ ન જેને !

બધિર બન્યા,

કાન ! સૌ "રવ", તેને !

કહું હું કેને ?

મારી કવિતા !

લખાય જેને, માટે !

પડી ન એને !

વન વગડે,

મૃગલો તૃષાતુર !

કહો જૈ તેને !

ધ્યાને જો લેશે,

આરઝુ અકબંધ;

જાશે છીપાઈ !

પુણ્યનું ભાથું !

ભરપાઈ થવાનું;

આશિષ એને !

ભાન ભૂલીને,

આથડવું એમ જ;

ના નિષ્કર્ષ !

છુપાઈ રહી,

જે રાખે ધ્યાન, મારું ?

વંદન તેને !

દૂર દૂરથી;

આહટ, નાહકની;

જાય સુવાંગ !

પ્રતીક્ષા પૂર્ણ !

કરવી, હાથ એના;

સ્પંદન જેને !