એ તો બસ પપ્પા
એ તો બસ પપ્પા
મન જ્યારે મૂંઝાય ને કોઈ રસ્તો ન સૂઝે,
ત્યારે સાચી રાહ બતાવતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
નારિયેળ જેવા, કાયમ આપતાં ઠપકો, પણ
સંતાનોની ચિંતામાં સતત સળગતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
સંતાનોને શું ગમશે ? શું નહીં ગમે !
વર્ષો પછી પણ કાળજી રાખતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
આંખના ખૂણા અશ્રુથી ભીનાં થયાં નહીં કદી,
ને દીકરીની વિદાયમાં ધ્રૂસકે-ધ્રૂસકે રડતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
કેમ બેટા મજામાં ને ? બધું બરાબર તો છે ને ?
માઈલો દૂર વસતી દીકરીની ચિંતા કરતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
માતૃત્વ ને પિતૃત્વ કદાચ અલગ હોઈ શકે, પણ
આફત ટાણે ઢાલ બનીને હૂંફ આપતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
સઘળી અપેક્ષાઓ ને સપના પોતાનાં ત્યજીને,
બાળભાવિ માટે, વર્તમાન ગીરવે મૂકતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
જિંદગી આખી જેણે કરકસરમાં જ વિતાવી,
ને સંતાનનું કાયમ એ.ટી.એમ. બનતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
છે વટવૃક્ષ, છે આધાર, છે ઘરનો મોભ પિતા,
કઠોર બનીને સંસાર સાગરમાં તરતાં શીખવતું કોણ ?
એ તો બસ પપ્પા !
(માતૃદેવો ભવઃ,પિતૃદેવો ભવઃ, પૂજે છે
વિનાયકજી,
હું પૂજુ મારાં માત-તાતને ઈશ આપજો સદા એવી મતિ.)