એ પડઘો,એજ મારો શ્વાસ

એ પડઘો,એજ મારો શ્વાસ !

હું જોઉં નિર્મળ સરીતામાં ને,

મારું પડે તેમાં પ્રતિબિંબ;

એ મુજને જાણે કહેતું હોય,

'મનનું સૌંદર્ય' વહે છે તુજમાં !

એવો પડે એ પડઘો, એજ મારો શ્વાસ !

હું જાઉં અડગ પર્વતોની વચ્ચે ને,

બોલું જે ઊંચા સ્વરે;

એજ મુજને જાણે કહેતું હોય,

'જીવનમાધુર્યનું શિખર' છે તુજમાં !

એવો પડે એ પડઘો, એજ મારો શ્વાસ !

હું જાઉં મૃદુ પુષ્પોની સમીપ,

નેસૌરભ મળે જે મુજને;

એ મુજને જાણે કહેતી હોય,

ઈશ અર્પિત 'હ્દયકમળ' છે તુજમાં !

એવો પડે એ પડઘો, એજ મારો શ્વાસ!

હું જોઉં તેજસ્વી નિસર્ગની ક્ષિતિજે,

એ ઘડીએ પણ રવિ લાલાશે !

એ મુજને જાણે કહેતો હોય,

ન છોડીશ 'સ્વપ્નઆશ' નીત તુજમાં !

એવો પડે એ પડઘો, એજ મારો શ્વાસ !

હું સર્જુ સ્વપ્નમાં નવલું નજરાણું,

ને એજ સર્જે મુજને;

એ મૌન અંતરમન જાણે કહેતો હોય,

ખીલે છે 'સ્વપ્નીલ' જીવનપુષ્પમાં!

એવો પડે એ પડઘો, એજ મારો શ્વાસ !