દોસ્ત

તમે હાથ માંગો નેહૈયે આલિંગે એ દોસ્ત

આંખમાં ભિનાશ જોઇ

ખૂદ શ્રાવણ જેમ વરસે એ દોસ્ત

વર્ષો પછી મળતી વખતે

પહેલાં વ્હાલથી મારે અને

પછી ગળે લગાવી જે છલકે એ દોસ્ત

અને કોઇ પણ ક્ષણે "હું છું ને"

આટલું બોલી સમય સાચવે એ દોસ્ત

'ને હું છું' એ માત્ર બોલે એટલું જ નહિ

દોડીને આવી જાય એને દોસ્ત કહેવાય