ભયભીત વન

લીલી વનરાઈ ને રાત ફૂલ,

મસ્તીમાં મસ્ત બની ઝૂમતા લહેરાતાં

પાંદડાંના ખડખડાટથી

વાદળો ડરતાં

ક્યારે વરસાવી મૂકશે?

એની વનરાઇના બળે.

ને વાદળો દોડી જતા !

મસ્તીભરી વનરાઇ 

ઝૂકી સહેજ..આથમણી બાજુ

ઓહ !

પૃથ્વી પર અમ સ્વર્ગમાં...

આ શું છે કલંક ?

લીલુડી ધરતી પર

આમ કચરાનાં ઢગ

અસ્તિત્વને ગળી જાશે અચૂક

માનવ તો કાપતો રહ્યો..

અને હવે કચરો...

ભાગો...ભાગો...વનરાઈ દોડી

પણ હવે કેમ જવાશે?

જ્યા કુદરતે ખોડી !

જડ-મૂળ સાથે વનરાઈ ખળભળી.

હવે તો આભમાં નજર 

ને વાદળની દોસ્તી કેળવવી પડશે..

ધરા તો વેન્ટિલેટર પર પડી.

રે કિસ્મત...થશે 

હાલત હવે ઝાડ-પાનની કેવી..

વનરાઈ રડી પડી.