కన్నీటి కలం

కొండపై నుంచి రాలిన ఒక ఆకు 

మోసుకు వచ్చిన విస్మయ గీతం 

నా హృదయ లోయలోకి 

నిదానంగా జారిపోయింది 

అమ్మ పాట నేర్చుకున్న పక్షి 

మళ్ళీ మళ్ళీ చిన్ననాటి పల్లవిని 

వల్లిస్తూనే ఉంది !

జలపాతాల వెంట జాలువారిన 

అలనాటి స్మృతుల్ని, 

కాగితపు పడవలు చేసి 

నదుల్లో వదిలేస్తున్నాను . 

జారుతున్న దుఃఖాన్ని 

హృదయానికి అద్దుకొని

గుండెల్లో దచుకున్నాను !

భాష్ప మిత్రమా నీవే కదా 

కడదాకా నను వదలని నేస్తానివి ! 

నాలోని దు:ఖాగ్నిని 

అర్పేస్తూ.. జాగృత పరుస్తూ 

కన్నీళ్ళు నింపిన 

కలాన్ని నాకందించి  

అశ్రుమయ లోకాన్ని  

అక్షర మయం చేయమంది !