కళ్ళు మూతలు పడుతున్నాయి

ఎక్కిళ్ళు వస్తున్నా మాటలు ఆగలేదు

చెక్కిళ్ళు నొప్పి పుడుతున్నా

నీ పేరును పిలవడం ఆపలేదు

చిన్న పిల్లలు నురగ నీటితో చేసిన బుడగల్లా

కొన్ని సంవత్సరాలు అలా వెళ్లిపోయాయి

అందులో ఏవి ఏమయ్యాయో తెలీదు

ఇవాళ ఎందుకో బాధ తెలుస్తోంది

ఇక నువ్వు రావని తెలిసిపోయిందేమో

ఆశగా పూసే కనకాంబరం వాడిపోయింది

మళ్లీ చిగురింపజేయొద్దు అన్నట్టు వేడితో కాల్చుకుంది

గొంతులో సన్నటి జీర

వెంటనే వచ్చే పెద్ద దగ్గు

ఆ దగ్గుకు ఏవేవో పేర్లు పెట్టేశారు

వెలిగించిన చేతులే ఆర్పేస్తున్నట్లు పెరట్లో దీపం కొండెక్కుతోంది

గడపమాను రాసిన పసుపు ఎటో వెళ్ళిపోతోంది

ప్రణయం వ్రణమై విధి వెకిలిగా నవ్విన క్షణాన

రాబందుల రెక్కల చప్పుడు విని 

ప్రేమగా నీ ఫోటో ఉన్న వైపు చూసుకుంటూ ఒక పక్కకి ఒరిగాను

కోట్ల ఆలోచనలు సర్రున తెగిపోయినట్లు అనిపించింది

భారంగా ఎగశ్వాస తీస్తుంటే

కళ్ళు మూతలు పడుతున్నాయి

ఆ కళ్ళలో నిన్ను దాచుకోవడం బరువుగా అనిపించింది

#LoveLanguage