గర్వభంగం
గర్వభంగం
నే వెలిగిస్తే వెలుగనుకున్నాను
నే పలికితే మంత్రమనుకున్నాను
నా స్వరమే శృతి అనుకున్నాను
నా ప్రతి నరమూ సంగీత తరంగమనుకున్నాను
నా చుట్టూ అహంకారమనే వలయం ఏర్పడింది
నే గమనించలేదు
నేను కావాలని తెచ్చుకోలేదు
శివా!
వద్దు. నాకొద్దు.
నీనుంచి నన్ను దూరం చేసే అహంకారం నాకొద్దు
గర్వభంగం జరిగిన తరువాత అర్థమయ్యింది
నీ దర్శనమే నాకు వెలుగు
నీ పేరే నే పలికే మంత్రం
నీ గుడి గంటల శబ్దమే నా శృతి
శివ భక్తుల పాద రేణువులే నాకు సంగీత తరంగాలు
ఇంకెప్పుడూ గర్వముతో ప్రవర్తించక
నిర్మలమైన భక్తితో నిను సేవించు భక్తినీయరా శ్రీకాళహస్తీశ్వరా!