'అతడొక అనుభూతి పులకింత'(కవిత)

అతనొక అనుభూతి పులకింత!!!

మాతృభాషని మమకారపు భాషగా/

చేసుకోవాల్సిన తెలుగు సోదరులు/

పరభాషా పరాన్నజీవులై మలుగుతున్న దైన్యంలో/  

కన్నవారి పెంపకపు సరోవరంలో/ 

విజ్ఞానంతో ప్రభవించిన అభినవ సాహితీభోజుడతడు/

విద్య నేర్పిన సంస్కారం పరిమళించిన పూవతడు./

మస్తిష్కంలోమొలకెత్తిన సాహితీ సేవామొలక/

అనంతసాహితీగవాక్షాలను స్పృశించే వృక్షమై/

సాహితీ ఎడారి హృదయాలలో ప్రక్రియల ఖర్జూరపు/

పంటలు పండించిన కాలాపరిమితులులేని కృషీవలుడతడు/

వేయి 'చేతల' కార్తవీర్యార్జునుడై సహస్ర కవీశ్వరపీఠాన్ని/

స్థాపనానిర్వహణా ఘటనా ఘట సమర్థుడతడు/

ఆ వటవృక్షపు నీడలలో తమ మణిపూసల/

కవితా ఛాయల్ని పదిలపరచుకున్న ఊడలెన్నో/

అనంత సాహితీ సాగరానికి సేతుమాధవుడై/

మనిషిలోని అభినివేశపు అభిరుచిని స్వాగతించి/

ఆదరించి 'కవి'త్వేకరింపచేసిన అభినవ భోజుడతడు/

నిర్మల, నిశ్చల సాహితీ సేవా తత్పరత మూర్తిగా/

తెలుగుతల్లి ఒడిలో అతడొక అనుభూతి పులకింత./

సమాప్తం.