Library
Profile
"అమ్మ ఒక పాలపుంత"
"అమ్మ ఒక పాలపుంత"
అమ్మ ఒక పాలపుంత
నాలో ఊహా బీజం మొలకెత్తేనాటికి
నాలుగు మమతల స్తంభాల
మా కుటుంబ మందిరంలో
నిలువెత్తు దేవత అమ్మ...
అమ్మ ఆచరణా సూత్రానికి
కాలగమనమే మూగబోయేది...
అరచి అరచి " గీ " పెట్టినా
నిద్రలేవని మా మొద్దు ముఖాల మీద...
పేడనీళ్ళ చర్నాకోలాతో కొట్టి లేపి
లక్ష్యానిర్దేశం చేస్తూనే
కార్యోన్ముఖురాలయ్యేది..." అమ్మ "
సూర్యోదయం కాకుండానే
మా పెరటి ఆవు - కామధేనువుకు
" అమ్మ " లేని లోటు
తీర్చేదెవరనుకున్నారు?
" అమ్మే "
ఆ ప్రేమమయి అమౄతహస్తం
తన పొదుగు నిమరగానే
ఒళ్ళు జలధరించి పాలాక్షతలతో
" అమ్మ " ను ఆశీర్వదించేది అమ్మ తల్లి...
నునుసిగ్గుతో అమ్మ పాలపుంత యై
విరిసిన మల్లెపూవయ్యేది...
మోర చాచిన లేగదూడ
గంగడోలును సృశించి
నొసట ముద్దాడి మురిపించి
పాలు తాపించే " అమ్మ " ను
మార్దవంగా చూస్తుంటే...
" అమ్మ " ఎవరికైనా " అమ్మే "!
అని ఒళ్ళు ఝల్లుమనేది...
మంచినీటి స్నానంతో
మురికిని తొలగించుకున్న
మంచి ముత్యాల్లా
మెరిసిపోతున్న మాతో...
" అమ్మ " కన్నుల్లో మెరుపుకాంతులు
పోటీ పడిపోయేవి...
ఎర్రని కుంకుమ నుదుట ధరించి
" అమ్మ " నేర్పిన స్తోత్రాలు వల్లె వేస్తుంటే
వేదపారాయణ చేస్తున్న యజ్ఞ వాటికను
తలపించేది పొదరిల్లైన మా ఇల్లు...
ఆవకాయ ముద్దల్లో
మీగడ తరకలు నంజుతూ
గోరుముద్దలు అందించే " అమ్మ "
అన్నపూర్ణను మరిపించేది...
కట్టెలపొయ్యిలో పుల్లల్ని శిక్షిస్తూనే
ముందురోజు గడించిన మా విజ్ఞానాన్ని
ఒడిసిపట్టేది...ఒడగట్టేది...
ప
్రేమిస్తూ...లాలిస్తూ...
" అమ్మ " దగ్గరకు తీసుకున్నప్పుడు...
అత్తిపత్తిలా పులకిస్తూ
ఆ చల్లని ఒడిలో ఒదిగిపోయినప్పుడు...
చెరుకురసం మామిడిపండు
జుర్రుతున్నట్టే ఉండేది...
తప్పు చేస్తే మాత్రం
చేతిలో దండం
కొరకంచై నాట్యమాడేది...
ఒంటిమీద పడే
ఆ దెబ్బల కణకణలకన్నా...
తుమ్మ ముల్లై గుండెను చీల్చినా
తప్పును ఎండగట్టే " అమ్మ " మాట
పశ్చాత్తాపాన్ని మిగుల్చుతూ
వెన్నపూస రాసిన గాయంలా
హాయిగా ఉండేది...
కష్టంలో ఉన్న సుఖాన్ని...
సుఖంలో ఉన్న దుఃఖాన్ని...
పసితనాన మాకు రాని
పనితనంలోనే నేర్పి...
అనుభవదైకవేద్యం చేసేది " అమ్మ "...
ఆ అనుభవ చిత్రాలను
మా జీవన సోపానాలుగా చేస్తూ
మమ్మల్ని బడికి పంపుతున్నప్పుడు
చంద్రుని వీడిన
నక్షత్రంలా బాధగా అనిపించేది...
" బడి " వదిలి " గుడి " కి తిరిగివచ్చాకా....
డొక్కలు తడిమి సొట్టాలన్నీ నింపేసేది...
అసుర సంధ్య వేళ
అలసి సొలసి ఆరుబయట
నులకమంచంపై సేదతీరేవేళ...
మాతృభాషలోని మధురిమను...
పదాలుగా మార్చి...పద్యాలుగా కూర్చి
నుడికారపు రంగరింపుతో...
రాగతాళాల మేళవింపుతో...
పురాణాలు...ఇతిహాసాలు...
ప్రబంధాలు...కావ్యాలు...శతకాల
సాహితీ సుగంధాన్ని
మా నరనరాన మర్దించేది...
" అమ్మ " భాషలో జీవనదిలా
ప్రవహిస్తూ....ప్రవహింపచేస్తూ...
జీవన సేద్యం చేస్తూ...
బ్రతుకునీడ్చుతున్న
ఈ ఆకుపచ్చని జీవితం
మాకు " అమ్మ " పెట్టిన
ఆశీసుల బిక్ష...!!
భావితరాలకు సదా శ్రీరామరక్ష...!!!
******************** : **********************
