ఆ దరిన , ఈ దరిన !
ఆ దరిన , ఈ దరిన !
ఈమె ఆ దరిన , అతను ఈ దరిన ...
ఏ క్షణమో కలిపింది ఇద్దరిని .
జీవితమంతా ఒకరికొకరై ఉండమని ,
అదే వెలకట్టలేని పెన్నిధి అనీ !
ఏదారెటు పోతుందో ,
ఎక్కడ తన గమ్యాన్ని చేరుతుందో !
ఎవరి తరము ఆ సంగతి
ముందుగా తెలియజేయ అనవతరము ?
మనిషికుండే మమత , ప్రేమ
మూగవైనా , బయటికి కనపడక దాగునా ?
అవే కోరిన తీరాన్ని చేర్చునంటే ,
సహజమైనా , అద్భుతం కాకుండునా !
బుద్బుధమీ జగతిలోని ప్రగతి ,
ఏనాడేమౌనో తెలియనిదే కదా పరిస్థితి !
నేటిని దాటామా అమితానందం ,
రేపేమైనా అయ్యిందా , ఆఖరు ఆ బంధం .
ప్రళయం అంచునైనా భూమిపై జీవనం ,
ఆశల సాకారానికే మనదెన్నడూ పయనం .
ఆపము కఠినమైనా సమరము ,
ఈ లోకంలోకి వచ్చాక మరేదిక అమరము !!