ఎదురు చూపుల చంద్రుడు

అతనొక ఎదురు చూపుల చంద్రుడు

పాడ్యమి మొదలు నా మనసులో మెదులుతాడు

దూరంగా నెలవంకలా ముసి ముసి నవ్వులతో

పంచమిలో చిరునవ్వులను రువ్వి నా నెలవంక 

నా వంక చూసి నన్ను కవ్విస్తాడు

సప్తమిలో సప్తపదులు నాతో వేస్తాడు

నవమి వెన్నెలయి నా కన్నులలో కాంతిని మెరిపిస్తాడు

దశమి జాబిలిలా నా ఆధరాలు చుంబిస్తాడు

పున్నమి రెయిలో నా దేహమును వెన్నెలతో పూస్తాడు

శుక్ల పక్షము నా అంతరంగ కోరికల అలలను సృష్టిస్తాడు

అవి తీరం చేరేవరకు మదిలో కెరటమై ఎగిసిపడతాడు

నేనొక సమాధానలా విచిత్ర సముద్రాన్ని.....

నా విరహం చిన్ని చిన్ని అలలతో తనని ముంచుతూ

దిన దిన ప్రవర్ధమానమై నా బాహువుల్లో గట్టిగా బందిస్తూ నాలో కలిపివేసుకోవాలని నన్ను నేను

తరుముకుంటు తనని తడుపుతు తడుముతూ

తన్మయత్వం చెందుతూ కృష్ణ పక్షంలో సాగిపోతాను

అనంత నిశీధి ఆకాశంలో మెరిసే చంద్రుడిని 

నా తమకంతో ముద్దాడుతూ తనలో నేను కలుస్తూ

నా యవ్వన యద లేపనాలతో తనని తాకుతూ

పూర్తిగా నిండు అమావాస్య రేయిలో ఆక్రమిస్తా

అలసట చెందని సుడిగుండమోలే నింగి అంచు 

స్వర్గపు సుఖ శిఖరాలను జ్వలింప జేస్తాను

అలా సున్నితంగా, కలిసిపోతు, విడివడుతూ, తోసుకుంటూ,నలిగిపోతు, సాగిపోతు, 

నా విరహన్నీ తన వెన్నెల చురకత్తితో 

నాలో ఎగసిపడే అలలను చీల్చి వేసి 

నా ఉదర బాగమందు మల్లి శుక్ల పక్షములో 

నెలవంకై పురుడుపోసుకొంటాడు

తన ప్రయాణం నింగిలో........

నా ప్రయాణం పుడమిపైన ......

మేము విడిపోయే సమయం పగలు

మేమిద్దరం కలుసుకునే సమయం రాత్రి

అందుకే మేము పున్నమిరేయిల అలలం

అమావాస్య చంద్రుడిలా సంగమం