గవాక్షం

మనిషి దేహానికి కన్నులాంటిది

ఇంటికి కిటికీ .

తపాలా కార్యాలయమూ అంతే

పెద్దదైనా సిటీకి .

దృశ్యమాలికలుగా ఆ కనిపించే

సంఘటన్నీ మెదడుకి .

ప్రత్యక్ష సాక్ష్యాలుగా చుట్టూ ఉన్న

పరిసరాలన్నీ వార్తావిశేషాలకి .

రోజూ ఇంటితలుపులను తెరచుకుని

రాకపోకలు సాగించేవారు

కిటికీలవద్దా గడుపుతారు కాసేపు .

అందమైన అనుభూతులను పొందటం

వారి దినచర్యలో ఒక భాగం .

పచ్చని మొక్కలతో , పూచే పూవులతో

మూసినపుడు పొందలేని ఆహ్లాదం .

లోపలికి ప్రవేశించే చల్లనిగాలి

అణువణువును పులకింపజేస్తూ అమోఘం .

వెలుతురు సహజంగా లభ్యమయ్యే శక్తిని

అందించి చేస్తూ తేజోమయం .

ఆ కిటికీలు ఇరుగుపొరుగున ఉన్న ఇళ్ళతో

తమ ఉనికిని తెలిపి అనుసంధానమై ...

అలా మంచి సంబంధాలకు అవి ఒకేలా

ప్రతిఊరులో ఏనాటికీ కారణమై ...

చరవాణిలో నేడు సమాచారాలు

సాధారణమైనా , అతని ఎదురుచూపులు

తాత ప్రేమగా వ్రాసే ఉత్తరానికై ..!

వంశపారంపర్యంగా అందే సంస్కృతిని

అక్షరాలలో వారసుడిగా తెలుసుకొనుటకై ..!