கொக்கு பற! பற!

என்னிலிருந்து என் இரு தோள்களும் கழன்றுவிட்டன

இதயத்தை இழந்து விட்டேன்

ஒவ்வொரு நேர்முகத் தேர்விலும்

மீனைத் தவறவிட்ட கொக்கு நான்

நான் பீனிக்ஸ் பறவை அல்ல

கஜினி முகமது அல்ல

மீண்டும் மீண்டு எழ

துணிவூட்டத் துணையில்லை

நம்பிக்கை தர நண்பனில்லை

உயிர் கொடுக்க உறவுகளில்லை

. . . . . . ..

காலம் மட்டுமே கைகொடுத்தது

கடந்தவற்றைக் கரைத்துவிட்டது

தோள்களும் இதயமும் திரும்ப வந்தன

இதோ,

வேலை கிடைத்தபின் வேதனை தீர்ந்தபின்

அலுவலக மேசைமேல் அனந்த சயனம்!