Library
Profile
பெண் எனும் பேரொளி
பெண் எனும் பேரொளி
வாடுவோம் என அறிந்தும்
சிரிக்கும் மலர்போல,
வாட்டங்கள் தாக்கும் என தெரிந்தும்
மலர்பவள் பெண் !
ஒருமுறை வாடியபின் மறுபடி
சிரிக்காது மலர்;
பலமுறை சோர்வுற்றும்
அன்று பூத்த மலராய்,
தினம் தினம் சிரிக்கும் பெண்ணே!
மலரல்ல நீ.....
வெட்ட வெட்ட துளிர்த்து வளரும்
வேரே நீ !
அழகான நடைபோட்டு,
காடுமலை தாண்டிக்
கடலுடன் கலக்கும் நதி,
கொடுமை நிறைந்த சமூகத்தில்
அழகாய்
அன்னநடை போட்டு
காதலில் இணைபவள் பெண் !
கடலுடன் கலந்தபின் தன்னுரு
தொலைத்து மறையும் நதி;
காதலையும் அழகாக்கி
தன் பெருமையும் மறக்காமல்
சிறப்பூற்றும் பெண்ணே !
நதியல்ல நீ.....
மண் செழிக்க வான்மகள் தூவும்
மழையே நீ !
இதமாய் முகம் வருடி
சிலிர்ப்பிக்கும் தென்றல்,
கனிவாய் மனதைத் தீண்டி
இதம் தருவாள் பெண் !
கடந்த நொடியிலேயே மறையும்
தென்றலின் தாக்கம்;
ஒருமுறை கடந்தாலும்
வாழ்நாள் முழுதும் மென்மையாய்
வாசம் வீசும் பெண்ணே !
தென்றலல்ல நீ.....
நொடியில் நாசி நுழைந்து
இதயத்திற்க்குயிரூட்டும்
மூச்சுக்காற்றே நீ !
