ଅକଲ ମକଲ ଟକଲ ଟିଆଁ

ଅକଲ ମକଲ ଟକଲ ଟିଆଁ

           ହନୁ ମାଙ୍କଡ ମାରଇ ଡିଆଁ ।

ଖେଏଁ ଖେଏଁ ହୁଏ ମଥାନେ ବସି

           କାଙ୍କଡ ଖାଏ ସେ ବାଡିରେ ପଶି ।

ଆଖିରେ ପିନ୍ଧି ସେ କଳା ତଷମା

           ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖାଏ କେତେ ଚକମା ।

ହାତେ ଧରିଥାଏ କଦଳୀ ଫେଣା

            କରେନା କେବେ ସେ ମନଟି ଊଣା ।

ଏ ଡାଳୁ ସେ ଡାଳ ମାରଇ ଡିଆଁ 

            ଡର ଭୟ ନାହିଁ ଅବା ଛାନିଆଁ ।

କେତେ ଚାଳଘର ନିତି ଭାଙ୍ଗଇ

            ପିଲାଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ମୁହଁ ମୋଡଇ ।

ବାଙ୍କ ଅଜା ଯେବେ ଦେଖାନ୍ତି ବାଡି 

            ରାଗେ ତମତମ ଆସଇ ମାଡି ।

ନେଇଯାଏ କେବେ ତାଙ୍କର ଟୋପି

            ନିଜ ମୁଣ୍ଡେ ଦିଏ ଯତନେ ଥାପି ।

ଦେଖାଏ ଠାଣି ସେ କଥା ମଧୁର

            କଳାମୁହଁ ତା'ର ଭାରି ସୁନ୍ଦର ।

ସଞ୍ଜ ଗଡିଗଲେ ଘରକୁ ଯାଏ

           ମାଆ ତା'ର ବାଟ ଚାହିଁକି ଥାଏ ।

କେତେ ମକଦ୍ଦମା ତା' ନାମେ ହୁଏ

           କେତେ ଗାଳି ମାଡ ନିତି ସେ ଖାଏ ।

ମାଆ ତା'ର ଯେତେ କରନ୍ତି ମନା

           କେଉଁ କଥାରେ ତା' ଯାଏ ଆସେନା ।

ଦୁଷ୍ଟାମି ତାଆର ବଢଇ ସିନା

         ଭାବନ୍ତି ମା' କେବେ ହୋଇବ ସୁନା ।।