ମକର ମୁକୁର

ମକର ମୁକୁର

ସେଦିନ ମକରେ       ବିଭାବସୁ କରେ

        ସହଚରୀ ସହ ଚରି

ଆସେ ପୁରେ ଯେଣୁ    ଛାଡେ ଗ୍ରାମ ରେଣୁ

       ବିଭାବରୀ ବିଭା ବରି ।

ମନୁ ସେ କିଶୋରୀ     ଗଲା କି ବିସୋରି

       ବନବାସେ ବନ ବାସେ

ବନସ୍ତରେ ବେଣୁ       କମ୍ପମାନ ତେଣୁ

       ପରିହାସେ ପରୀ ହାସେ ।

ପାଦପ ଗହଳ        ସେ କାନନ ତଳ

       କାଳକ୍ରମେ କାଳ କମେ

ଗଲା ବେଳେ ଶୁଖି    ଦେଖି ହେଲ ଦୁଃଖୀ

      ତାରତମ୍ୟେ ତାର ତମେ ।

ଶ୍ୟାମଳିମା ମେଳା     ଶୀର୍ଣ୍ଣ କିବା ହେଲା

       ଦୃଶ୍ୟମାନ ଦୃଶ୍ୟ ମାନ

ଉତ୍ତରାର୍ଦ୍ଧେ ପୁଣି        ଏତେକଥା ଗୁଣି

       ପରିମ୍ଳାନ ପରି ମାନ ।

       ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା

( ଶବ୍ଦାର୍ଥ : ମୁକୁର - ଦୂରବୀକ୍ଷଣ ବା ପ୍ରତିଫଳନ , ବିଭାବସୁ - ସୂର୍ଯ୍ୟ , ପୁର - ନଗର , ରେଣୁ - ଧୂଳି , ବିଭାବରୀ- ରାତି , ବିଭା - ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ,ବରି - ବରଣ କରି , ବିସୋରି - ବିସ୍ମରଣ କରି , ବାସେ - ବାସୁଥାଏ , ବେଣୁ - ବାଉଁଶ , ପାଦପ - ବୃକ୍ଷ , ଶୀର୍ଣ୍ଣ - ଶୁଷ୍କ , ପରିମ୍ଳାନ - ଅତି ବିଷର୍ଣ୍ଣ )