જિંંદગી અમારી નથી!!

રોજ સામે આવે છે એવી જિંદગીને કોઇ દિ' સંભારી પણ નથી;

બસ યાદો બચી હો સ્વજનની એવી જિંંદગી અમારી પણ નથી!!

શણગાર નિતનવા સજે છે આવતા ને જતા હર શ્વાસો;

ભલે પીંખાતી હો લાગણીઓ પ્રત્યેક, કોઇ સાવ કુંવારી પણ નથી!!

મૃગજળનો આખો સમંદર છલકાઇ રહ્યો છે પણે ક્ષીતીજે;

એમાં ડબકાં ખાતી નાવમાં સવાર કોઇ અવતારી પણ નથી!!

હર લાગણી શૂન્ય થઇ જાય છે જિંદગીનાં એ અંતિમ પળે;

તોય દુઃખોથી મુક્ત કરવા માટે મૃત્યુને કોઇ આભારી પણ નથી!!

એમ કેમ કહેવાશે કે એને કાંઇ પડી નથી આ જગતનાં લોકની;

ઇશ્વર સિવાય કોઇની આમ પથ્થર થાવાની તૈયારી પણ નથી!!

કેટલો ભાર લાગે છે આમ સાવ ઇંસાન બની રહેવામાં રોજ;

એટલે ઇશ્વરે આવી જિંદગી જાણીજોઇને સ્વીકારી પણ નથી!!

ખુલ્લા પગે એકલા ચાલવાની આદત પડી છે વર્ષોથી;

એણે સાથ છોડ્યા ને પછી બીજી કોઇ લાચારી પણ નથી!!

હવે વાદળો છે સફેદ, સાવ લાગણી વિનાનાં ને સૂકાભઠ;

હવે એ નથી ને લહેરાતી એની સાડીની કિનારી પણ નથી!!

ને બસ એક જ પ્રિતમ હો આ જીવનમાં એટલી ઇચ્છા માટે-

આંસુઓની સજા હો જીવનભર એવી એ કોઇ ગુનેગારી નથી હોતી!!