ଯିଏ ଯାହା କହୁ ଢୋଓ

ଅବୁଝା ମଣିଷ  ଅରଣା ମଇଁଷି

  ମନ ତା ଏକ ସିଙ୍ଘିଆ

ମାନେନା ସେ କିଛି ନୀତି ଓ ନିୟମ

  ଚାଲୁଥାଏ ଏକୁଟିଆ ।

ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ଛଡା  ଦିଶେ ନାହିଁ ତାକୁ

  ଦୁନିଆରେ ଅନ୍ୟ କିଛି

ସାମାନ୍ୟ ଟିକିଏ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ହେଲେ

  ପଟାଏ ଦିଏ ସେ ନାଛି ।

କ୍ରୋଧରେ ଜଳଇ  ଚିତ୍କାର କରଇ

   ଭୟାନକ ଗତିବିଧି

ଦେଖାଏ ନିଜର  ହୀନ ପଶୁବଳ

  ଲଗାଏ ଛାତିକୁ ଛାତି ।

ହାସଲ କରଇ  କଳ କଉଶଳ

  ବଳରେ ସୁବିଧାବାଦୀ

ଗଣନ୍ତି ପ୍ରମାଦ  ନିକଟ ସମ୍ପର୍କ

  କାଳ ଅତି ଏକଜିଦି ।

ସହ ଅବସ୍ଥାନ  ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ଚଳନ

  ପାଖ ପଡୋଶୀଙ୍କ ସୁଖ

ଦେଖିଲେ ହୁଅନ୍ତି ବଡ଼ ଅସହିଷ୍ଣୁ

  ଅରଣା ମଣିଷ ମୁର୍ଖ ।

କଳଙ୍କ ଅଟନ୍ତି  ଏମିତି ଦୁର୍ଜନ

  ହେଉ ଅବା ଜାତି ଦେଶ

ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ପ୍ରୀତି ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ନାମରେ

  କରନ୍ତି ଛୁରୀକାଘାତ ।

ହୁଅ ସାବଧାନ  ସର୍ବଦା ସତର୍କ

 ମାଡ଼ି ଆସେ ହୋୟା°ହୋଓ

ଭାବୁଛି ଅଧିକ  ଚତୁର ଚାଇନା

  ଯିଏ ଯାହା କହୁ ଢୋଓ ।