ଯବାନ

ଗୋଟିଏ ଯବାନ ର ମୃତ୍ୟୁରେ

ଦେଶ ଏକ ଶହୀଦ କୁ ହରାଏ |

ହେଲେ ଗୋଟିଏ ପୁଅର ବିୟୋଗରେ

ଏକ ପୁରା ପରିବାର ଉଜୁଡିଯାଏ |

ମାଁ ତାର ମମତା ହରାଏ

ପତ୍ନୀ ତାର ସିନ୍ଦୁର ହରାଏ |

ଭାଇ ତାର ପାଠକୁ ହରାଏ 

ବାପା ତାର ଚିକିତ୍ସା ହରାଏ |

ଭଉଣୀର ରାକ୍ଷୀ ଅପିନ୍ଧା ରହିଯାଏ

ଝିଅର ଚପଳାମି ମରିଯାଏ |

ଆମ ଦେଶ ତ ଗୋଟିଏ ସେନା ହରାଏ

ହେଲେ ପରିବାର ତାର ରୋଜିରୋଟି ହରାଏ |

ଯେବେ ଦେଶ ହୋଲି ଦିଓ୍ବାଲି ମନାଉଥାଏ

ସୀମାନ୍ତରେ ଯବାନ ଗୋଲିର ଜଖମ୍ ସହୁଥାଏ

ଆମେ କେବେ କେଉଁ ପର୍ବ ମନାଉଛୁ 

ତାକୁ ତ କିଛି ଜଣା ନ ଥାଏ |

ସେ ତ ତାର ତତଲା ରକ୍ତରେ 

ଆମପାଇଁ ସ୍ବାଧିନତାର ଦୀପ ଜାଳୁଥାଏ |

କେବେ କେଉଁ ଋତୁ ଚାଲିଛି ତାକୁ କଣ ଜଣା

ସେ ତ ଗରମର ତାଓ୍ବାରେ ସିଝୁଥାଏ 

ବରଫରେ କୋଲ ମାରୁଥାଏ|

ତାକୁ ଆମେ କଣ ଦେଇ ପାରିବା

ସେମାନେ ତ ଜଣେ ଜଣେ ଦେବତା

ତାକୁ ଆମର କୋଟି କୋଟି ନମନ୍

କୋଟି କୋଟି ନମନ୍ |