ଯୌଥ ପରିବାର

ଉର୍ଦ୍ଧ ମୁଖୀ ମାନବ ଜାତି

ହଜିଛି କାହିଁ ତାହାର ରୀତି

ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି କୁ କରିଛି ନିଜର ମୂଳ ।

ପ୍ରତି ଭବନେ ଏକାନ୍ତ

ସମସ୍ତେ ପ୍ରକାଶି ନିଜତ୍ୱ

ନିଶବଦେ ଉଭେଇଛି ସଭିଙ୍କର କୋଳାହଳ ।

ଜେଜେଙ୍କ ବାଂକୁଲି ବାଡ଼ି

ପିଲାଏ ଛାଡ଼ନ୍ତି ରଡି

ଭାରି ମିଠା ଲାଗେ ବୁଢୀମା ଦିଅନ୍ତି ବାଛି ବାଛି କୋଳି  l

ପରବ  ପର୍ବାଣି ବେଳେ

ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ଙ୍କ ମେଳେ

ଭଳି  ଭଳି ପିଠା ପଣାଦିନ  ବିତେ ହସି ଖେଳି ।

ଦାଦା ଖୁଡି ମା ବାପା

କିଏ  ଭାଇ ଅବା ଅପା

ବିପଦ ଆପଦ ସହି ସର୍ବେ ରହନ୍ତି ଏକାଠି ମିଳି l

ଯୌଥ  ପରିବାର କି ଗୁରୁତ୍ୱ

ବୁଝିବା ଜନେ ବୁଝନ୍ତି ମହତ୍ୱ

ଗୋଟିଏ ରଜ୍ଜୁ ରେ ବନ୍ଧା ଅନେକ ଫୁଲ  ର ମାଳ l

ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପୀରତି

ଭଣ୍ଡାର ସେ ଅସରନ୍ତି

ନମଣି ବୋଝ ବୟଜ୍ୟେଷ୍ଠଙ୍କୁ ସେବା ରେ ପୁରାଅ ଥାଳ l