ଯୌବନ

ଯୌବନ ଥରେ ଆସେ ଦୁଇ ଥର ଆସେନା

ଯୌବନ ଥରେ ଗଲେ ଆଉ ଥରେ ଫେରେନା ।

କେବେ ମଜା ଲାଗେ ଜୀବନଟା

କେବେ କାନ୍ଦେ ଏ ମନଟା ।

କେବେ ରହେ କଲ୍ପନାରେ

କେବେ ରହେ ବାସ୍ତବତାରେ ।

କେବେ ମିଳନର ଖୁସି ମିଳେ

କେବେ ଧୋକା ପାଇଁ ମନଟା ଜଳେ ।

ଏ ମନ ଗଢ଼େ କେତେ ସପନ

ଟିକେ ଟିକେ କଥାରେ ଅନ୍ଯ ପାଇଁ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ମନ ।

ମିଳନ ବିରହ ଧୋକାର ଏ ଯୌବନ

ଯଦି ପ୍ରେମ ଆଡ଼କୁ ଦିଅ ମନ ।

ଏମିତି କଟାଇବା ନୁହେଁ ପ୍ରକୃତ ଯୌବନ

ଯୌବନ ହେଉଛି ଉତ୍ତମ ସମୟ ଗଢ଼ିବା ପାଇଁ ନିଜ ଜୀବନ ।

ଠିକ୍ ଭାବେ ମନକୁ କର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ

ମନ ଠିକ୍ ଥିଲେ ହେବ ସବୁ କିଛି ମିଳନ ।