କବି ତୁମେ

ତୁମେ ଶିଲ୍ପୀଟିଏ କବିତା ଗୃହର

ତୁମେ ପିତାଟିଏ କେତେ ଭାବନାର

କେବେ ତୁମେ ବୁଲିଯାଅ ବାସ୍ତବତାରୁ 

ସପନ ରାଇଜ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ତୁମରି ଭାବନାର ସୃଷ୍ଟି ଅଛି ମାତ୍ର ନାହିଁ କେବେ ଅନ୍ତ |

ତୁମେ ଚିତ୍ରିତ କରିପାର ଜୀବନର ପ୍ରତିଟି ପୃଷ୍ଠାକୁ ତୁମରି ଭାବନାର ରଙ୍ଗରେ

ତୁମେ ଭରିପାର ତୁମରି ଭାବନା ବାସ୍ତବତା ପୁଣି କଲ୍ପନା ରାଇଜ ଏକ ସଙ୍ଗରେ |

ତୁମେ ଶବ୍ଦର ଯାଦୁକର

ପୁଣି ଭାବନାର ଭଣ୍ଡାର |

ତୁମେ ଆଙ୍କିପାର ଚିତ୍ର ଭାବନାର ତୂଳିରେ

ତୁମେ ସୃଷ୍ଟି କରିପାର ସବୁଜ ପତ୍ର ଥୁଣ୍ଟା ଗଛରେ |

ତୁମେ କବି ତୁମେ ବ୍ରହ୍ମା

ତୁମେ ଲେଖିପାର କେତେ କଥା ତୁମେ ବିଶ୍ୱକର୍ମା |

ତୁମେ ସୃଷ୍ଟି ତୁମେ ସ୍ରଷ୍ଟା ତୁମେ ଚାରିଯୁଗର ଦ୍ରଷ୍ଟା

ସମାଜେ ଅନ୍ୟାୟ ଦେଖି ନ ହୁଅ ନିରବଦ୍ରଷ୍ଟା |