ଉପହାର ପ୍ରେମିକାକୁ

ହେ ପ୍ରେୟସୀ ରଖିଛି ମୁଁ ତୁମ ପାଇଁ

ଜ୍ୟୋସ୍ନାବିଧୈ।ତ ରଜନୀର ଆକାଶ

ଟୋପାଏ ବର୍ଷା ବିନ୍ଦୁ

ଆଉ ନଦୀର ସ୍ବଚ୍ଛଜଳଧାରେ

କ୍ଷୁଦ୍ର ସ୍ବପ୍ନଟିଏ ତୋଳି

ବୁନ୍ଦାଏ ଫୁଲର ସୁରଭି ।

ରଖିଛି ତୁମପାଇଁ ମୁଁ

ମହୋଦଧିର ଶୀତଳ ସମୀର ଟିଏ

ଶରତ ଜହ୍ନର ଶୀତଳତା ସାଥେ

କାର୍ତ୍ତିକ ର ପାହାନ୍ତି ସକାଳ

ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଟେ ଶ୍ରାବଣ ସନ୍ଧ୍ୟାର

ଏକାନ୍ତ ଆତ୍ମୀୟ ପଣଟିଏ

ମୁଠାଏ ଫଗୁଣର ରଂଗସାଥେ

ରଙ୍ଗଲଗା ଲୁଗା

ସାଉଁଟିଛି ତୁମ ପାଇଁ

ସଜ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ନାଳି ଗୋଲାପଟିଏ

ତା ସାଥେ ତପନ ର ପହିଲି କିରଣ

ରଖିଛି ବିନ୍ଦୁଏ ସ୍ୱଚ୍ଛ କାକର ବିନ୍ଦୁ

ବିଶ୍ବାସକୁ ନେଇ

ଧାରଟିଏ ଶୈଶବର ହସ

ଅପେକ୍ଷା କରିଛି; ପ୍ରେୟସୀ

ଆସ ନେଇଯିବ ସାଉଁଟା ଉପହାର

ପ୍ରତିଦାନେ ଚାହେଁନା ମୁଁ କିଛି

ମାୟାମୃଗ ଅବା ବାସର ରାତି

ଚାହିଁବା ଯଦି ରଖିଦେବ ସ୍ମୃତି ଫରୁଆଟିଏ

ଯଦି ଥିବ ସ୍ନେହ,ପ୍ରେମ ଓ ବିଶ୍ୱାସ

ବିଶ୍ୱାସର ପର୍ଦାତଳେ ସାଇତି ରଖିବ ସବୁ

ହଜାଇ ଦେବନି ତାକୁ ସମୟର ଅତଳ ଗର୍ଭରେ ।

ବିକୃତି ଲାଗିଲା ଯଦି କେବେ

ଫିଙ୍ଗି ଦେବନି ଅଳିଆ ଗଦାକୁ

ଫେରାଇବ ସମୟ ଉପଲବ୍ଧି ଦେଖି

ଯହିଁରେ ମୁଁ ଫୁଟାଇବି

ସ୍ମୃତିର ପଦ୍ମ ଫୁଲଟିଏ

ତୋଳି ରଖିବି ସୁରଭିକୁ ଜୀବଥିବା ଯାଏ ।