ତୁମ ପରି ପିଲାଟିଏ

ତୁମ ପରି ପିଲାଟିଏ

ପିତୃହରା ଥିଲା ସିଏ

ଚେହେରାଟି ତା'ର ବାଙ୍ଗରା ଥିଲେ ବି

ସୁଗୁଣେ ପର୍ବତଟିଏ ।

ରାମଦୁଲାରୀଙ୍କ ଧନ

ଅଜା ଘରେ ପିଲାଦିନ

କାଟି ଦେଇଥିଲେ ନାନା ସୁଖେଦୁଃଖେ

ପରିସ୍ଥିତିର ଅଧୀନ ।

ଦିନେ ସେ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ

ସାଥୀ ସହ ଫେରୁ ଫେରୁ

ବିଜୁଳି ବଗିଚା ଡେଇଁକି ପଶିଲେ

ଲୋଭ ଜାଗ୍ରତ ହେବାରୁ ।

ସାଥୀମାନେ ଡେଙ୍ଗା ଥିଲେ

ପିଜୁଳି ଗଛେ ଚଢ଼ିଲେ

ଚଢ଼ି ନପାରି ସେ ବଗିଚାରେ ବୁଲି

ଫୁଲ ତୋଳାରେ ଲାଗିଲେ ।

ଦୂରୁ ଦେଖି ଜଗୁଆଳି

ସାଥୀଏଁ ଡେରି ନକରି

ପ୍ରୟୋଗୀ ନିଜର ବୁଦ୍ଧି କଉଶଳ

ବାଡ଼ ଡେଇଁ ଗଲେ ଚାଲି ।

ଜଗୁଆଳିର ହାତରେ

ସିଏ ଧରା ପଡ଼ି ଗଲେ

ରାଗ ଜରଜର ହୋଇ ଜଗୁଆଳି

ବପା ନାଆଁ ପଚାରିଲେ ।

ଭୟେ ଥରଥର ହୋଇ

ପିଲାଟି ତାକୁ କହଇ

ବାପା ମୋ ନାହାନ୍ତି ଦୁନିଆରେ ଆଉ

ଅଜାଙ୍କ ଘରେ ରହଇ ।

ସେଠୁ ଜଗୁଆଳି କ୍ରୋଧ

ଶାନ୍ତରେ ବିକଳ ହୃଦ 

ଆଶ୍ବାସନା ବାଣୀ ଶୁଣାଇ ଟିକିଏ

ସ୍ନେହ ପରଶେ ଆବଦ୍ଧ ।

କହିଲେ ସିଏ ବୁଝାଇ

ଦୁଷ୍ଟ ସଙ୍ଗେ ମିଶ ନାହିଁ

ଭଲ ବୁଦ୍ଧି ଶିଖ ଭଲ ମଣିଷଟେ

ଦୁନିଆରେ ହେବାପାଇଁ ।

ସେହି ଦିନରୁ ପିଲାଟି

ଘୋଷା କଲା ଏ କଥାଟି

ସରଳ ନିଷ୍କପଟ ହୃଦୟରେ

ସାଇତେ ଗୁରୁ ଜ୍ଞାନଟି ।

ପରାଧୀନ ଭାରତର

ଦୃଶ୍ୟକୁ ଦେଖି କାତର

ବଡ଼ ହୋଇ ସିଏ ସଂଗ୍ରାମୀ ଜୀବନ

ବିରୋଧରେ ଇଂରେଜର ।

ସିଏ ସ୍ବାଧିନତା ପରେ 

ରେଳମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିଲେ

ରେଳ ଦୁର୍ଘଟଣା ହେବାରୁ ବିକଳେ

ଇସ୍ତଫା ସେ ଦେଇଦେଲେ ।

ଭାରତୀୟ ଜନତାର

ହୃଦୟରେ ଯଶସ୍କର

ଲାଲବାହାଦୂର ଶାସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚରିତ୍ର

ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ପରିଷ୍କାର ।

ଗୁଣରେ କେତେ ମହତ

ଚିହ୍ନିଲା ସାରା ଭାରତ

ସ୍ବଚ୍ଛ ନିରିମଳ ଶାନ୍ତି ପୂଜାରୀଙ୍କୁ

ଦେଖି ଜନତା ମୋହିତ ।

ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁ

ବିଦାୟ ନେଲେ ଧରାରୁ

ଦ୍ବିତୀୟ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଦରେ

ଶାସ୍ତ୍ରୀ ହେଲେ ମହା ଗରୁ ।

ରାମଦୁଲାରୀଙ୍କ ନହ୍ନା

ଭାରତର ପୁଅ ସୁନା

ନିଃସ୍ବାର୍ଥପର ଆଦର୍ଶ ଜୀବନୁ

ଛୁଟିଲା ଚନ୍ଦନ ବାସ୍ନା ।

ମର ଦେହ ସିନା ନାହିଁ

ଅମର ସେ ଥିବେ ରହି

ତାଙ୍କ ପରି ଆଉ ଜନମିନି କେହି

ସୁବାସକୁ ମହକାଇ ।

ଦେଶଠୁ ବିଦେଶ ଯାଏ

ତାଙ୍କ ଦେଶଭକ୍ତି ଗାଏ

ସେଥିପାଇଁ ସେହି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାକୁ

କୋଟି ପ୍ରଣତି ଜଣାଏ ।।