ତୁମ ନାମେ ହୁଏ ଶେଷ

ତୁମଠୁ ଆସିଛି ତୁମ ପାଶେ ଯିବି

ତୁମେ ସୃଷ୍ଟି ଓ ବିଲୟ, 

ଅଧାବାଟେ କାହିଁ ବିଡମ୍ବନା ଆସେ

ହୁଏ କାଳଚକ୍ର ଭୟ।

ମନୁଷ୍ଯ କାଳର ଅଧୀନ ଅବଶ୍ଯ 

ତୁମେ ମହାକାଳ ରୂପ,

କାଳ ତୁମ ବଶେ ବାହଇ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ

କାହିଁକି ଦିଏ ସନ୍ତାପ ?

ତୁମେ ପରା ଏକ, ଅଦ୍ବିତୀୟ ବ୍ରହ୍ମ

କାହାକୁ କାହିଁ ଡାକିବି,

ତୁମଠାରେ ମୋର ଆଶା ଓ ଭରସା 

କାହିଁକି କା'ରେ ଡରିବି ?

ସମର୍ପି ଦେଇଛି ତନ, ମନ, ଧନ,

ମୋହର କିଛି ତ ନାହିଁ,

ସବୁ ତ ତୁମର, ତୁମ ଇଚ୍ଛା ମତେ

ଚାଲିଛି ଜଗତ ସାଇଁ ।

ବିଲୟର ଦୁଃଖ କେ କାହିଁ କରିବ 

ତୁମ ଦେହେ ହେଲେ ଲୀନ,

ଏହାଠାରୁ ବଡ ଭାଗ୍ଯ କିବା ହେବ 

ପାଇ ମନୁଷ୍ଯ ଜନମ । 

ଆହେ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଜଗତର ନାଥ

ତୁମେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ତୁମେ ସତ୍ଯ, 

ତୁମରି ନାମରେ ଦିବସ ଆରମ୍ଭ 

ତୁମ ନାମେ ହେଉ ଶେଷ । 

ରାତ୍ରି ନ ହୋଇବ ଜୀବନରେ ମୋର

ଦିବା ନିଦ୍ରା ମୋତେ ଦେବ

ତୁମ ନାମ ଜପ କରୁଥିବ ମନ

ତୁମ ସ୍ବରୂପ ଦେଖିବ ।