ତ୍ରିରଙ୍ଗାର ଜୟଗାନ

ଦିଲ୍ଲୀ ଠାରୁ ପଲ୍ଲୀ ଉତ୍ସବ ମୁଖର

ତ୍ରିରଙ୍ଗାର ଜୟଗାନ

ଶ୍ରବଣରେ ମୋର ସାହାନାଇ ଶୁଭେ 

ଏଇ ଭାରତ ମହାନ l

ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱେ ଉଡ଼ୁଛି ଆମ ଏ ତ୍ରିରଙ୍ଗା

ଭୂମିରୁ ଭୂମାକୁ ଛୁଇଁ

ମାଆମାଟି ମୋର ଭବ୍ୟ ଉଲ୍ଲାସେ 

ସତେକି ଉଠିଛି ଚେଇଁ l

କୋଟିଏ କଣ୍ଠରେ ଗୋଟିଏ ସଙ୍ଗୀତ

ଜନଗଣ ମନ ଗାଇ

ଏ ମାଟି ସନ୍ତାନ ଗର୍ବେ ଗରୀୟାନ

ଆମେରେ ଭଉଣୀ ଭାଇ l

ଅତୀତର ସେହି ପରାଧୀନ ସ୍ମୃତି

ଦୁର୍ବାର ଯାତ୍ରା ସାଥେ

ରକ୍ତ ନଦୀର ସୁଅ ଛୁଟିଥିଲା

ଜାଲିଆନାବାଗ ପଥେ l

ପ୍ରତିଶୋଧ ବହ୍ନି ହୁତୁ ହୁତୁ ହୋଇ

ଜଳିଲା ଜନତା ମଧ୍ୟେ

ଉଦ୍ଦାମ୍ ସିଂ ଗୁଳି ବସାଇଲା

ସେଇ ଡାଇଆର ବୁକେ l

ଲକ୍ଷ୍ମଣ ନାୟକ,ବିର୍ସା ମୁଣ୍ଡା ହସି

ଫାଶୀ ଖୁଣ୍ଟେ ଥିଲେ କହି

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ଯଦି ସତ୍ୟଏ ମହୀରେ

ବନ୍ଧନ ଯିବ ଫେଇ l

ଫାଶୀ ଦିଆ ବରଗଛରେ ଜୟୀଙ୍କୁ

ଦେଇଥିଲେ ଯେଉଁ ଦଣ୍ଡ

ଆତ୍ମ ତ୍ୟାଗର ଇସ୍ତାହାର ସାଥେ

ଗଡ଼ିଲା ଶତ୍ରୁର ମୁଣ୍ଡ l

ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଡାକ ସାରା ଦେଶଟାକୁ 

ଏକଜୁଟ କଲା ଯେବେ

ଅହିଂସା ଅସ୍ତ୍ରରେ ଲଢ଼ିବା ପାଇଁକି

ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ ସର୍ବେ l

ସୁଭାଷ ବୋଷଙ୍କ ଆହ୍ୱାନ ଏଦେଶେ

ଅଗ୍ନି ସ୍ଫୁରଣ କଲା

ତ୍ରାହିତ୍ରାହି ବୋଲି ଫିରିଙ୍ଗି ଡାକିଲେ

ପ୍ରସ୍ଥାନର ବେଳ ହେଲା l

କେତେ ସୁର ନର ଲୁହ ଲହୁ ସାଥେ

କାରାର କଷଣ ସହି 

ମୁକ୍ତ କରିଲେ ଆର୍ଯ୍ୟାବର୍ତ୍ତକୁ

ପୁଣ୍ୟ ମୋ ଭାରତ ଭୂଇଁ l

ଗୌରବର ସେହି ପଞ୍ଚସ୍ତରୀ ବର୍ଷ

ଅତିକ୍ରମି ଅଛି ଦେଶ

ଆସରେ ସରବେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଉଡ଼ାଇ

ରଖିବା ଦେଶର ଯଶ l

ସମାଜ ପାଇଁ ମୋ ନମ୍ର ନିବେଦନ

ସର୍ବେ ହୁଅ ଏକାକାର

ଅଭାବ କଷଣ ଦୂରେ ଘୁଞ୍ଚି ଯାଉ

ମାଟି ହେଉ ସ୍ବର୍ଗପୁର l