ତପୋଭୂମି ଭାରତ

ମୋ ଦେଶ ଭାରତଭୂମି, ଅଟୁ ମାଆ ତପୋଭୂମି 

ତୋହରି କୋଳରେ ମୁନି ଋଷି ଜ୍ଞାନୀ ଗୁଣି ଜନମି ।

ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ଗୋଦାବରୀ ଚରଣ ଧୋଇ ତୋହାରି 

ହିମାଳୟ ପର୍ବତ,ସିନ୍ଧୁ କାବେରୀ ନଦୀ ଅମୃତ ବାରି ।

ତୋର ପୁତ୍ର ବୀର ଜବାନ ବିପ୍ଲବୀ କରି କାରାବରଣ 

ଗାନ୍ଧୀ ଗୋପବନ୍ଧୁ ଆଦି କେତେ ମହାରଥୀ ବିଦୁଷୀଗଣ ।

ତୋ ଚରଣାମୃତ କରି ପାନ ହୋଇଛନ୍ତି ବିଶ୍ୱ ପ୍ରସିଦ୍ଧ 

ଲେଖକ,ଗାଳ୍ପିକ,ଔପନ୍ୟାସିକ,ଐତିହାସିକ ସମୃଦ୍ଧ ।

କଳାକାର,କଥାକାର,ଶିଳ୍ପୀ,ଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ଭାର,ପାରାବାର 

ଏହି ତପୋଭୂମି ଭାରତ ମାଆ କୋଳୁ ହେଲେ ବାହାର ।

ଦେଶ ବିଦେଶ ଯାଏଁ ଭାରତ ଦେଶ ନାମ ଗୌରବ ପାଏ 

ଜାତୀୟ ପତାକା,ଗୌରବ ଗାରିମା ଜୟ ଜୟ ବୋଲାଏ ।

ଖଣିଜ ସମ୍ପଦ ତାର ପ୍ରକୃତିରେ ଭରପୁର ଆଶା ଜାଗାଏ 

ସମୁଦ୍ରଗର୍ଭରେ ତାର ହୀରା ଲୀଳା ଗନ୍ତାଘର ପୁଲକ ପରାଏ ।

ପୂର୍ବ ପଟେ ବଙ୍ଗୋପସାଗର ପଶ୍ଚିମରେ ଆରବ ସାଗର 

ଦକ୍ଷିଣରେ ଭାରତମହାସାଗର ଉତ୍ତରରେ ହିମାଳୟ ପର୍ବତବର ।

ବ୍ରହ୍ମଦେଶ, ପାକିସ୍ଥାନ ଶ୍ରୀଲଙ୍କା, ଆଦି ପଡୋଶୀ ଦେଶ ପ୍ରବର 

ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ଧର୍ମପାଳେ ତପୋଭୂମି ଭାରତବର୍ଷ ହୋଇ ଅଧୀର।

ସାଗର ମହାସାଗର, ନଦୀ ପାହାଡ଼ ପର୍ବତ, ଶ୍ୟାମଳିମା ସଧୀର 

ସର୍ଵଧର୍ମ ସମନ୍ୱୟ ସର୍ବ ଜନ ହିତକାରୀ ଦେଶ ବିଶ୍ୱରେ ମୋର ।

କମନୀୟ କାନ୍ତି ଧୁଏ ଚରଣ ତାର ଓଁ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ମନ୍ତ୍ର ଗାଏ ସମୀର 

ମହାଭାରତ, ରାମାୟଣ ପୁସ୍ତକ ଆଣେ ସଂସ୍କୃତି ସଂହତି ସମ୍ଭାର ।

ଜାତୀୟସଂଗୀତ,ଜନଗଣମନଅଧି ଜାତୀୟପଶୁବାଘ,ପକ୍ଷୀ ମୟୁର 

ମୋ ଦେଶ ଭାରତ ତପୋଭୂମି ମାଆର ସନ୍ତାନ ବୀର ରମଣୀ।

ଲଷ୍ମୀବାଇ,ଶ୍ରୀମା,ସରୋଜିନୀନାଇଡୁ,ଲୋପାମୁଦ୍ରା,ଗାର୍ଗୀ ସିଆଣୀ 

ଜୟଯବାନ,ଜୟକିଷାନ ଧ୍ୱନିରେ ମାଆ, ତପୋଭୂମି ନାମ ଗୁଞ୍ଜରିଣୀ ।

ଏ ମାଟିରେ ରାମସୀତା, ପାଣ୍ଡବଙ୍କ ଦ୍ରୌପଦୀ, କୁନ୍ତୀମାତା ବିଜୟିନୀ 

ଜାତୀୟ ପର୍ବ ଅଗଷ୍ଟ ପନ୍ଦର,ସାଧାରଣତନ୍ତ୍ର ଦିବସର ଦେବା ଜୟଧ୍ୱନୀ ।