ତିତିକ୍ଷା
ତିତିକ୍ଷା
ତିତୀକ୍ଷା
••••••••
©ଗାର୍ଗୀ ମିଶ୍ର
ନିଛାଟିଆ ପାହାନ୍ତା ପ୍ରହର,
ଶୂନଶାନ ସନ୍ଧ୍ୟା,
ରାତ୍ରୀର ନିର୍ଜନତାକୁ ଭାଙ୍ଗି
ମୋ ହୃତପିଣ୍ଡରେ ବନ୍ଦୀ
ପ୍ରତିଟି ଶବ୍ଦାୟିତ
ଧକଧକର ତରଙ୍ଗରେ ଛନ୍ଦିହୋଇ
ରହିଥିବା ଏକ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି
ଆଗେଇନେଇ ଚାଲିଛି
କାହିଁ କେତେକାଳୁ ମୋତେ
ଆଉ ମୋ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତନର
ବାଟ ଚାହିଁ ମିଠା କଷା
ଉଦବେଗରେ ଲତପତ
ତିତୀକ୍ଷାର ଦ୍ୱାହି ଦେଇ
ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ପ୍ରଦୀପଟିଏ କରୁଛି
ଶ୍ରୀପୟରେ ଅହରହ ନିରବ ପ୍ରାର୍ଥନା
ଦୂର ପାହାଡ଼ର ଛାତିଚିରି
ଅଙ୍କାବଙ୍କା ରେଖା ଟାଣି
ସକାଳର ନିର୍ଝରିଣୀଟିଏ ବହିଯାଇ
ରୂପାନ୍ତରିତ ହେଉଥିବା ଦିବସର
ତଟିନୀ ଦିନେ ନା ଦିନେ
ସ୍ପର୍ଶ କରିବାର ଅଛି ରାତ୍ରିର ମହୋଦଧିକୁ
ମୋ ଆଖିରୁ ନିଗିଡିଥିବା
ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଲୁହର ରାତିମାନଙ୍କୁ
ତୁମ ଆଞ୍ଜୁଳା ମୁଦ୍ରାରେ
ପାତିଥିବା ପାପୁଲି ମଝିରେ
ସମାହିତ କରିବାକୁ
ମୁଁ ଆସିବି l
ଆମ ଦୀର୍ଘଦିନ ଅପେକ୍ଷାର କାଚକାନ୍ଥ ଅତିକ୍ରମ
କରି ସଭିଙ୍କ ଆଗରେ
ବିଶ୍ୱାସ, ଗୌରବ ଆଉ ଦମ୍ଭର ମୂଳଦୁଆ ଉପରେ
ମନ୍ଦିର ଟିଏ ଗଢି ତୋଳିବାକୁ
ମୁଁ ଆସିବି ,
ଆଉ ଆସିବି ସ୍ୱଚକ୍ଷୁରେ ଦେଖିବାକୁ
ସେ ଗର୍ଭଗୃହରେ ସ୍ଥାପିତ ନିର୍ଲିପ୍ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ l
ତୁମର, ମୋର ଆଉ
ଆମ ସହିତ ଜଡିତ ପ୍ରତିଟି ଆତ୍ମାଙ୍କ
ସମ୍ମାନ ଓ ମର୍ଯ୍ୟାଦାର
ଏରୁଣ୍ଡି ବନ୍ଧ
କୁ ଉଲଂଘନ କରିନୁହେଁ, ବରଂ
ଆମ ହାତ ପା'ନ୍ତା ଆକାଶରେ
ନିଷ୍ପ୍ରଭ ହୋଇଆସୁଥିବା ତାରାକୁ
ସଂଜୀବନୀ ମନ୍ତ୍ର ପଢି
ଅମରତ୍ୱର ଉଚ୍ଚତାକୁ
ଲଙ୍ଘିନେବାର ସଂକଳ୍ପରକ୍ଷା
କରିବାକୁ ବଦ୍ଧ ପରିକର
'ମୁଁ'
ନିଶ୍ଚିତ ଦିନେ ଆସିବି l
ହୃଦୟଟିଏ ସ୍ୱୀକାର କରିଛି
ହୃଦୟ ନିଃସୃତ ନିମନ୍ତ୍ରଣକୁ
ଏ ବନ୍ଧୁତାର
ଦୃଢ଼ତାର କିଏ କରିବ ଆକଳନ
ଯାହାର ମୂଳ ଗଭୀରରୁ ଗଭୀରତର
ମାନବିକତାର ରଙ୍ଗପିଇ ପିଇ
ଗଗନ ପବନରେ
ଅନାବିଳ ଗାଥା ବଖାଣୁଥିବା ଧ୍ବଜା
ଛୁଇଁବ ଦିନେ ସୁଉଚ୍ଚ ଶିଖର l
ଏମିତି ଏକ
ମୁକ୍ତିର ନୂଆ ଇତିହାସ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ
ମୁଁ ଆସିବି ବନ୍ଧୁ
ତୁମ କାନ୍ଧରେ କାନ୍ଧ ମିଶାଇ ଚାଲିବାକୁ
ମୋ ଦେଶ, ମୋ ଭୂମି, ମୋ ଝରଣା,
ମୋ ପାହାଡ଼, ମୋ ଉପତ୍ୟକା, ମୋ କ୍ଷେତ,
ମୋ ସବୁଜ ବର୍ଣାଳୀ, ମୋ ଗାଁ, ମୋ
ମାଆ କୋଳକୁ
ମୁଁ ନିଶ୍ଚେ ଫେରି ଆସିବି
ତେବେ ତୁମେ ଜାଣିବ ବନ୍ଧୁ ,
କଥାରେ କଥାରେ ଗଢ଼ା ସମ୍ପର୍କ ଛୋଟନୁହେଁ
ବାରିହୋଇ ପଡୁଥିବା
ସମ୍ପର୍କଟିଏ ସୀମିତ ନୁହେଁ
ନୁହେଁ ତାର ସଜ୍ଞା ନାରୀ,ପୁରୁଷ,
ସମାଜ, ଶୃଙ୍ଖଳା, ଜାତି,ଯଜ୍ଞ, ବୟସର
ସଂକୀର୍ଣ୍ଣତା ଭିତରେ ଆବଦ୍ଧ l
ସେଦିନ
ନିନ୍ଦା, ପ୍ରଶଂସା, ଯୁକ୍ତି, ଭକ୍ତି,
ଆଶିଷ ଅଭିଶାପରୁ
ନିମିଷଟିଏ ମାଗିନେଇ
ସଂସାରକୁ ଇଚ୍ଛାହୁଏ ଦେବାକୁ କହି
ଏ ତିତୀକ୍ଷାର ମୁହୂର୍ତ ମୁହୂର୍ତ ଆମର
ସତ୍ୟ, ଐଶ୍ୱରୀୟ, ଶାଶ୍ୱତ l