ତିନିପାଦରେ ଜୀବନ

ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ଚଲା ରାସ୍ତା

ଖାଲ ଖମା ଉଠାଣି ଗଡାଣି

ପରିଚିତ ସ୍ୱର ସବୁ

ଧିରେ ଧିରେ ପର କରିଲେଣି

ଚାଲି ଚାଲି ସରେନାହିଁ ବାଟ

ପାଦ ଦୁଇ ଅବଶ ଲାଗୁଛି

କେତେ ଆଉ ଚାଲିବି ଯେ

ଦିଗବଳୟ ଫର୍ଚ୍ଚା ଦିଶିଲାଣି I

କିଚିରି ମିଚିରି ସ୍ୱର ଶୁଭିଲାଣି

ପକ୍ଷୀଙ୍କର ଖୁସି କଳରବ

ମୋ ଭିତରେ ଅନ୍ଧାରର ଭିଡ

ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟର ଅଭାବୀ ବିଭବ I

ଝରକା ଦେଇଛି ଖୋଲି

ଆକାଶର ନାଲି ନାଲି ଆଖି

ପବନ ଆଣୁନି ସାଥେ ଫୁଲର ସୁରଭି

ବାହାର ଭିତର ସବୁ ପରିଷ୍କାର

ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ଦେଖି ହେଉ ନାହିଁ

ଏ ଯାଏ ଭାଙ୍ଗୁନି ନିଦ

ଆଳସ୍ୟ ତ ନୁହେଁ

ମୋହ ମାୟା ଜାବୁଡି ଧରିଛି I