ତାରା

ତାରାଟିଏ ଯଦି ହୋଇଥାନ୍ତି ମୁହିଁ

ରହି ନୀଳ ଆକାଶରେ

ଚାନ୍ଦ ସାଥେ ନିତି ହସୁଥାନ୍ତି ଆହା

ସ୍ନିଗ୍ଧ ଶାନ୍ତ ରଜନୀରେ ।

ଚିକିମିକି ମୋର ସୁନେଲି ଜୋଛନା

ବିଛାଇ ଆନନ୍ଦ ହୋଇ

ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ଖେଳୁଥାନ୍ତି ସତେ

ମେଘମାଳ ସାଥେ ମୁହିଁ ।

କବି ମୋତେ ନେଇ ପ୍ରେମିକା ମଥାରେ

ଟିକିଲିର ରୂପ ଦେଇ

ଲେଖନ୍ତେ କବିତା ରାତ୍ରି କୋଳେ ବସି

ଭାବନାରେ ମଜ୍ଜି ଯାଇ ।

ଗଗନ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବଢ଼ାଇ ଦିଅନ୍ତି

ତାରକା ଗହଣେ ଉଇଁ

ସୂରୁଜ କିରଣେ ବିଶ୍ରାମ ନିଅନ୍ତି

ରାତିର ପରଶ ପାଇଁ ।

ନାହିଁ ସେହି ଭାଗ୍ୟ ହେବି ମୁଁ ତାରକା

ପାଇବି ସେନେହ ପ୍ରେମ

ଧରିତ୍ରୀ ବକ୍ଷରେ ଦେଖୁଚି ସପନ

ସାର୍ଥକ ହେଉ ଏ ଜନ୍ମ ।