ସଉକ ପଣରେ

ସଉକ ପଣରେ   ନାହିଁ କେ ଜଣେ ରେ

     ତୋ ପରି ଠାକୁରଟିଏ

ନାହିଁ ପାଦ ପାଣି      ତ୍ରିଭୁବନେ ପୁଣି

    ଅଇଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଭୋଗୁ ଥାଏ 

   ସାଥେ, ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ ଟିଏ ।

ସୃଷ୍ଟିଟା ଯାକର    ଯେତେ ବାସ ଫୁଲ

     ତା ପାଦରେ ଗଦା ହୁଏ

ଭକତ ହାତର      ଗୁନ୍ଥା ତୁଳସୀର 

     ମାଳ ସଦା ଲମ୍ବି ଥାଏ

କେତେ ନୀତି ସଞ୍ଜା ନାନା ବେଶ ଖଞ୍ଜା

     ନିତି ସେ ଦେଖେଇ ହୁଏ ।

ଷାଠିଏ ପଉଟି    ଭୋଗ ନିତି ବାଣ୍ଟି

     ମନରେ ପାଏ ଆନନ୍ଦ

ମହଣ ମହଣ      ସୁନାର ଗହଣା

     ପିନ୍ଧି ଦିଶେ ନାରୀଟିଏ

ନିତି ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ    ଭକତ ମେଳରେ

     ଦିନ ରାତି କାଟୁ ଥାଏ ।